ناباروری و جنبه های روانی ـ اجتماعی

در مقاله حاضر که مروری بر پژوهش های انجام شده در مورد جنبه های روانی ـ اجتماعی ناباروری می باشد، دو گروه از پژوهشها را می توان در نظر گرفت: 1- پژوهش هایی که برای ناباروری دلایل روانشناختی قائل هستند. 2- پژوهش هایی که به مطالعه پی آمدهای روانشناختی ناشی از ناباروری پرداخته اند. گروه اول تفاوت های شخصیتی و تفاوت هایی در میزان استرس را در میان جمعیت نابارور در مقایسه با جمعیت غیر نابارور از جمله دلایل موثر برای بروز ناباروری معرفی کرده اند. گروه دوم که بیشتر مطالعات کنونی را نیز شامل می شود هم به شیوه کیفی و توصیفی و هم به شیوه کمی و آزمون فرضیه پی آمدهای روانشناختی ناباروری را مطالعه نموده است. بطور کلی مطالعات کیفی و توصیفی، ناباروری را بعنوان یک تجربه ناگوار (خصوصاً برای زنان) معرفی می کنند. مطالعات کمی، آشفتگی، استرس، افسردگی، پایین بودن عزت نفس، نارضایتی زناشویی و نارضایتی جنسی را بعنوان پی آمدهای روانشناختی ناباروری معرفی می نمایند. البته در نتایج مطالعات کمی ناهمخوانی بیشتری در مقایسه با نتایج مطالعات کیفی مشاهده می شود. در تبیین این ناهمخوانیها، دو گروه مشکلات روش شناسی (از قبیل نمونه گیری، ابعاد زمانی، گروه های کنترل و تغییرات بین فرهنگی) و مشکلات تئوریکی (مفهوم سازی) پیشنهاد می شود. در انتها تفاوت های جنسی در مورد تجربه ناباروری مورد بحث واقع شده است. این مقاله نشان می دهد که علاوه بر جنبه های فیزیولوژیک جنبه های روانی ـ اجتماعی ناباروری نیز باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد.